در میـــان کعـبه جـان ،
پـرتـو حق جلــوه گر شــد فاطمه بنت
اســد هم ، صــاحب زیبـا پسر شــد
کعبه آن شب ، غـرقـه در
نـور دل افـروز خـدا بـود آسمان
کعبه گویی ، مظــهر صــدها گهـــر شــد
عطــر جـانبخش بهشـتی در
فضــای کعبه پیچید تا کـه میـــلاد
ســعید مـرتضی فخــر بشــر شــد
مـژده میـــلاد مـولا ، می
کنــــد از غم رهـــــــایم زین بشارت
کام امّت ، مملو از شهد و شکر شـد