بی‌سروسامان توام یا حسین    دست به دامان توام یا حسین

جان علی سلسله بندم مکن    گردم، از خاک بلندم مکن

عاقبت این عشق هلاکم کند   در گذر کوی تو خاکم کند

تربت تو بوی خدا می‌دهد     بوی حضور شهدا می‌دهد

مشعر حق، عزم منا کرده‌ای     کعبه شش گوشه بنا کرده‌ای

تیر تنت را به مصاف آمده‌ ست      تیغ سرت را به طواف آمده‌ ست

چیست شفابخش دل ریش ما؟        مرهم زخم و غم و تشویش ما

چیست به جز یاد گُل روی تو؟        سجده به محراب دو ابروی تو

بر سر نی زلف رها کرده‌ای     با جگر شیعه چه‌ها کرده‌ای

السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَی الاَرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّی سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّی لِزِیارَتِکُمْ اَلسَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ وَ عَلی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ